Hoorn heeft sinds kort een college van maar liefst zes wethouders, een opvallend hoog aantal voor een stad van deze omvang. Is dit een teken van politieke versplintering of een noodzakelijke keuze?
Michiel van der Eng van het Periklesinstituut plaatst vraagtekens bij de effectiviteit van zo’n breed college: ‘Meer wethouders betekent niet per se meer slagkracht. Sterker nog, het kan zelfs averechts werken. De lijnen tussen de wethouders moeten kort blijven, anders heb je straks meer coördinatie dan daadkracht.’
Dat de versplintering in de gemeenteraad leidt tot een college met een breed samengestelde coalitie, is volgens Van der Eng een herkenbare trend: ‘Je ziet steeds vaker dat er een college wordt samengesteld op basis van aantallen in plaats van een duidelijke visie.’
De vraag blijft of deze constructie in Hoorn daadwerkelijk leidt tot stabiel bestuur. Van der Eng ziet zowel risico’s als mogelijke voordelen, maar waarschuwt: ‘Een extra wethouder lost niet per se de bestuurlijke problemen op.’