Hoe smoor je goede bedoelingen?

‘We zitten als Nederland in een impasse,’ vindt Pollie Kaal (Nieuw Links). Vanavond probeert ze haar collega’s van de gemeenteraad van Maasgouw ervan te overtuigen dat juist háár gemeente het land kan redden.

Middels een motie vreemd aan de orde van de dag wil Kaal de stikstofproblematiek op de raadsagenda toevoegen. Met haar voorstel wil ze het maximumsnelheid op de snelweg bij het Limburgse dorp verlaagd hebben. ‘Er moet iets gebeuren.’ Ook het rapport van de commissie Remkes adviseerde een verlaging van de maximumsnelheid, zegt ze. ‘Veel projecten liggen stil. Ook in onze gemeente.’

Nu gaat een gemeente niet over de snelheid op rijkswegen. ‘We roepen het college op om dit verzoek daarom over te brengen bij het Rijk,’ zegt ze. ‘We geven daarmee het signaal af het kabinetsbeleid te steunen,’ meent Kaal.

‘De stikstofproblematiek gooit ons hele land in de war,’ vindt ook Erwin Dehing (CDA). Toch lijkt hij de motie niet te gaan steunen. ‘Iedereen pakt het al op: de minister, de VNG, IPO,’ weet Dehing. ‘De motie is…,’ Dehing weifelt. ‘…mosterd na de maaltijd niet de goeie uitdrukking.’ Waarmee hij het toch maar even heeft gezegd. Hij adviseert Kaal maar eens kennis te nemen van de maatregelen van het Remkes-rapport, hoewel Kaal daar zelf al aan refereerde. ‘Er zijn zoveel maatregelen op korte termijn. Laat men daar in den lande maar eens gedegen mee aan de slag gaan.’ Hij vindt de motie – daar komt-ie – ‘sympathiek’.

Ook Gerrit Vervoort (Lokaal Belang) vindt de stikstofemissie een probleem. Toch steunt ook hij Kaal’s oproep niet. ‘Het probleem is ook vliegverkeer en industrie,’ weet hij. ’U pakt maar een klein stukje snelweg aan,’ verwijt hij Kaal. ‘Voor ons is de motie een station te vroeg,’ vindt Vervoort.

‘U kunt toch ook zelf al de maximum snelheid verlagen?’ denkt Clemens Meerts (Liberale Volkspartij). ‘Gewoon zelf maximum 100 km per uur rijden,’ vindt hij. ‘Bent u met de auto of met de fiets?’ wil Bert Zeegers (VVD) nog van Kaal weten.

Eigenlijk doet alleen Marcel Richter (Partij Welzijn Maasgouw) normaal over de motie. Hij ís dan ook mede-indiener. ‘De snelheid op dat stuk weg verspringt steeds van 100, 120, 130 enzovoorts,’ zegt hij. De weg op een maximumsnelheid zetten zou de verkeersdoorstroming wel eens kunnen verbeteren.

‘Ik denk juist dat we met wat kleins kunnen beginnen,’ zegt Kaal als het haar beurt weer is. Juist de uitstraling dat je iets doet kan de gemeente én het Rijk helpen, vindt Kaal. ‘En ik ben met de auto,’ laat ze Zeegers weten. ‘Een kleine, zuinige auto en geen grote Audi.’

‘De motie is alleen het verzoek dit neer te leggen bij het Rijk,’ zegt Richter nog. De raad van een buurgemeente heeft eenzelfde oproep ingestemd. ‘Wat let ons?’ vraagt hij.

Die vraag lijkt retorisch, vooral omdat geen van de fracties er nog echt antwoord op geeft.

‘Wilt u een motie in stemming brengen of trekt u die in,’ vraagt burgemeester Stef Strous. ‘Ik merk namelijk dat andere fracties tegen zullen stemmen,’ zegt de burgemeester. Een curieuze opmerking. Dat je motie het waarschijnlijk niet haalt, is immers nooit een goede reden om hem niet in stemming te brengen. Integendeel. Mocht de raad het signaal niet aan het Rijk af willen geven, kan ik me zo voorstellen dat Kaal en Richter ditzelfde wel aan hun kiezers willen doen.

Met slechts alleen de stemmen van van Kaal en Richter vóór, sneuvelt de sympathieke motie, zoals het ’t lot van een sympathieke motie betaamt. En ook hier, zoals meestal, zonder dat er nou echt een goede reden is om hem niet aan te nemen.

Deze column verscheen op 21 oktober 2019 bij Binnenlands Bestuur.