Een stampvolle tribune, emotionele bewoners en een wethouder die stoïcijns vasthoudt aan haar nota: in Gouda staat het langlopende woonwagendossier opnieuw op scherp. Mag het Goudkade-kamp nog groeien, of wordt iedere vrijgekomen plek voorgoed leeg gelaten? Terwijl raadsleden met goede bedoelingen alternatieven opperen, legt wethouder Daphne Bergman de bal keihard terug:
Langslepende kwesties waar de overheid het nooit goed doet, zijn te herkennen aan volle publieke tribunes. In Gouda behandelt de raad vanavond de Nota Woonwagenbeleid.
‘Er moeten bestemmingsplannen worden aangepast,’ licht raadsvoorzitter Marjan Aranoe toe. ‘En daarom is het nodig om te vragen: hoe kijken wij tegen woonwagens aan?’ De insprekers zijn niet enthousiast. Uitvoering van de nota betekent dat er op het kamp aan de Goudkade geen nieuwe woonwagens mogen komen als een bewoner vertrekt of overlijd.
Advocaat Hans Hueting stelt dat die plekken leeglaten de leefbaarheid bedreigt. Inspreker Jan-Piet Jongsma wijst op een tekort aan plaatsen. Bewoner Karel Gerlag is emotioneel. ‘Ze willen onze cultuur afbreken. Dat doet u bij allochtonen toch ook niet?!’ Verantwoordelijk wethouder Daphne Bergman krijgt er in de eerste termijn van de raad van langs. ‘U trekt de nota maar in,’ zegt Jan Vermey (VVD). ‘Komt u eerst maar eens met een memo wat er van het beleid van 2002 is uitgevoerd,’ vindt hij.
Jan de Koning (GBG) lijkt positief. ‘Op zich is er draagvlak voor de nota,’ zegt hij. ‘Maar we willen wel een alternatief voor de plaatsen.’ Dat punt krijgt ruime bijval. De wethouder geeft geen krimp. ‘Ik sta achter de uitgangspunten van de memo,’ zegt ze kordaat. Enkele mitsen en maren pakt ze met laconieke toon op. ‘Ik wil best gaan kijken hoe we dingen regionaal op kunnen doen. Ik wil best kijken of er animo is voor koop.’
Resultaat lijkt ze niet te verwachten. Ook wil ze best kijken naar meer plaatsen. Op het kamp aan de 1e Moordrechtse Tiendeweg zijn nog zes plekken. ‘Dat is niet veel, maar ik wil er voor zorgen dat de bewoners van de Goudkade voorrang krijgen. Ook wil ik kijken of er meer plekken kunnen komen.’
Dat gaat geld kosten. Veel geld. ‘U moet dan denken in ettelijke miljoenen.’ De raad is er stil van. Eerder die avond formuleerde Bas Driessen (Trots) dat ‘er een oplossing moet komen die iedereen tevreden stelt’. Voorzitter Marjan Aranoe reageerde daarop. ‘Dat kan met moeilijke dossiers niet altijd. Soms moet je een knoop doorhakken en dat gaat bij iemand pijn doen.’ De raad heeft de wethouder huiswerk gegeven. Maar de wethouder de raad ook.
Deze column verscheen op 11 november 2012 bij Binnenlands Bestuur.
De Mystery Burger zit elke week op een willekeurige publieke tribune bij een gemeente of provincie. Elke maandag doet hij in Binnenlands Bestuur verslag van de kwaliteit van de besluitvorming en het overleg. Donderdags verschijnt de column ook als nieuwsbrief via Substack — met extra reflecties en tips voor raadsleden, burgemeesters, voorzitters en griffiers.
Wil je de column mét tips wekelijks in je inbox? Abonneer je dan hier.