Bullshit in, bullshit out

Er gaat niet één ding fout in Harenkarspel deze avond. Onvolkomenheden, blunders en stommiteiten stapelen zich op.

Het begint al bij de notulen. Gerda Rootjes (AB’89) komt terug op de terugkeergarantie voor personeel. ‘De stukken waren te laat voor de vergadering. De regeling blijkt anders dan ons werd voorgeschoteld. We willen terugkomen op ons besluit.’ Burgmeester Evert Vermeer kijkt verbaasd. ‘We hebben het over de notulen. Dit is toch niet het moment om dat debat te voeren?’ Maar wethouder Myrthe Scheltema de Heere is al begonnen. ‘Het gaat om goed werkgeverschap.’ Rootjes schudt haar hoofd. ‘Wij zien een berg overtallig personeel straks op ons afkomen.’ Enkele statements later kapt burgmeester Vermeer het af. ‘AB’89 wordt geacht tegen te hebben gestemd. We passen het aan.’

Ook de voorbereiding van het punt milieudienst blijkt niet vlekkeloos. ‘Het eerste stuk was niet helder en stond vol met taal- en kopieerfouten,’ concludeert Marc Mossault (PvdA). ‘Grote en grove fouten,’ benadrukt Raymond Jansma (VVD). Gelukkig zijn de fouten er nu uit en is er een addendum, dikker dan het raadsvoorstel zelf. Zonder debat gaat de raad akkoord.

Aan het extra onderhoudsbudget voor drie bruggen meent burgemeester Vermeer een makkie te hebben. ‘Daar kunt u allen wel mee instemmen, hè?’ vraagt hij. ‘Voor de volledigheid, om welke bruggen gaat het?’ vraagt Jelle Beemsterboer (CDA). Het staat niet in de stukken. ‘Ik weet het niet, maar de wethouder weet dat vast,’ antwoordt burgmeester Vermeer. Wethouder Rob Treur schudt haastig van nee en haalt z’n schouders een paar keer op. ‘Oh,’ murmelt burgemeester Vermeer. ‘Wilt u ons anders mandateren dat we het raadsvoorstel ná het besluit aanpassen?’ De raad zegt er al niks meer van. De publieke tribune lacht met plaatsvervangende schaamte.

Door alle fouten en onduidelijkheden in de stukken is de raad vooral aan het ophelderen en komt zij aan debatteren niet meer toe. Laat staan aan besluitvorming. Standpunten worden achteraf gewijzigd, stemmingen aangepast en besluiten genomen ‘onder voorwaarde dat’. Het presidium had deze stukken gewoon terug moeten sturen naar het college. Door ze wel te behandelen zet de raad zichzelf én het college voor gek.

Deze column verscheen op 23 juli 2012 bij Binnenlands Bestuur.